Dag 2

We slapen allemaal een gat in de dag! Maar dat mag ook na zo'n lange reis.
Niek spant de kroon op deze Koningsdag en rolt om 10.45 van de bank. Ons appartement telde bij aankomst gisteren maar vier bedden, dus heeft de bank dienst gedaan als bed.
We hijsen ons in de kleren en gaan in de buurt op zoek naar een ontbijtje. Om de hoek van ons appartement zit een local breakfast/lunch tentje en ik denk, nee ik weet zeker dat we hier vaker terug zullen komen! Je kunt kiezen uit allerlei soorten brood en beleg. De kinderen zitten aan een mega croissant, Leon had behoefte aan een goede bodem en heeft iets met ei en spek en ik een broodje met kip en spinazie.
Na dit ontbijt, kan beter lunch zeggen op dit tijdstip, lopen we via het strand en de pier terug naar het appartement. Er waait een koude wind en gelukkig schijnt er een waterig zonnetje die ons op de plekjes uit de de wind toch even lekker verwarmt. We koen hoe kan het ook anders hier de nodige speeltuintjes voor de kinderen tegen en die nemen het er even van. Ik merk dat Kris zich hier een beetje te groot voor gaat vinden en zoekt ons gezelschap steeds op. Met de mededeling dat hij het bij ons gezelliger vindt ;-)
Terug bij het appartement laten we ons door de man van de receptie een aantal leuke activiteiten in de omgeving op de hoogte brengen.
Leon vertrekt naar zijn eerste afspraak en ik trek er met de kinderen op uit om de omgeving wat beter te verkennen. We lopen door een winkelstraat in de buurt, kijken wat rond in de meest aparte winkeltjes en vergapen ons aan de mega etalages met tientallen taarten gebakjes en allerlei andere zoetigheden. De kinderen willen een paar kaarten kopen om naar vriendjes, vriendinnetjes en de opa's en oma's te sturen.
Ondertussen is het wat gaan regenen en lopen we terug naar ons appartement.
De kaarten worden geschreven en na een uurtje hebben de kinderen zin om naar de speeltuin te gaan. De man bij de receptie had het vanochtend over een speeltuin op loopafstand met allemaal trampolines en kabelbanen. Nou daar willen ze wel erg graag heen. Ik geef toe bij het horen van de omschrijving van de speeltuin creëer je toch een bepaald beeld, maar bij aankomst bleek de speeltuin toch wat minder spectaculair dan verwacht. Er was een trampoline en een provisorisch kabelbaantje van een meter of acht die zo hard ging, dat je het gevoel had zo'n honderd meter verderop gelanceerd zou worden mits je je niet goed vast zou houden. Ze nemen het hier nog niet zo nauw met de veiligheid. Ik weet niet waarom maar ik zie mogelijkheden ;-)
Maar het is prima, de kinderen vermaken zich uitstekend dus ik ook. Tot Kris een lelijke val maakt op de trampoline. Door een harde afzet op de trampoline belandt hij met zijn benen tussen de rand en de veren van de trampoline. Oei, van een afstandje ziet het er niet zo best uit. Maar gelukkig blijft de schade beperkt tot een paar blauwe tenen en hij is erg geschrokken.
Leon meldt zich aan het einde van de middag dat hij op de terug weg is en wij lopen daarom ook weer terug naar ons appartement.
We besluiten om met de tram naar de stad te gaan om daar wat te gaan eten.
De tramhalte is op loopafstand en brengt ons midden in het centrum van deze grote stad. We zitten nog geen vijf minuten in de tram en Kris en Imke vallen in slaap. Tja ze zijn bijna heel de middag buiten geweest en met het tijdsverschil zullen ze nog wel even moeite hebben. Dus een power nap kan geen kwaad.
Als we uitstappen, het is echt super druk rond deze tijd, weten we eigenlijk niet zo goed waar we naar toe moeten. Die power nap van Kris en Im was echt veel te kort en Niek zijn gezicht begint ook al aardig op een donkere onweerswolk te lijken. Misschien hadden we toch beter niet kunnen gaan. Maar goed wat doe op zo'n moment in Australië ..... juist je pakt je plattegrond, hangt de toerist uit en binnen nog geen 20 seconde vraagt er iemand of je geholpen wil worden! We worden richting een straat gestuurd waar we kunnen eten. Maar dit blijkt toch niet helemaal te zijn wat we zoeken. Je valt over de Mc Donalds, KFC en de pizza hutten. Dus toch nog even de plattegrond te voorschijn halen en nu ook weer staat binnen no time een man in keurig pak, die waarschijnlijk op weg is van werk naar huis ons vriendelijk te woord en legt ons uit waar we het beste naar toe kunnen. Zoiets is haast niet voor te stellen in Nederland. Ik geloof niet dat als ik in Amsterdam mijn plattegrond open zou vouwen er meteen een paar mensen om je heen staan te verdringen die je willen helpen. Ja in ruil voor iets waarschijnlijk wel :-D
We hebben een leuk steegje met allerlei eettentjes zo gevonden. En bij het eerste het beste restaurantje worden we bijna naar binnen gesleurd. Nou ja prima voor deze keer. Het ziet er gezellig uit en we hebben geen zin om nog lang rond te lopen. De keuze is prima geweest! Hebben heerlijk Italiaans gegeten vis, pompoen risotto met broccoli, Imke spaghetti en de jongens frietjes.
We gaan meteen na het eten weer terug met de tram. Per ongeluk stappen we te vroeg uit waardoor we nog even een stukje verder moeten lopen naar het appartement. Maar dat geeft niet kunnen de kinderen nog even hun energie kwijt want ze de batterijen zijn weer opgeladen. Dat beloofd nog wat.....
Ze liggen er om 21.00 in maar aan hun gegiebeld te horen zal de slaap nog wel even op zich laten wachten. Maar het valt mee. Helaas als wij een paar uur later naar bed gaan worden Niek en Imke wakker met de mededeling lang genoeg te hebben geslapen. Nou daar denken wij toch echt anders over ;-) Voordat het feest te groot wordt stapt Imke bij mij in bed en Leon bij de jongens. Het duurt nog een poosje voordat de rust is wedergekeerd. En dat zal de komende dagen ook nog wel even zo zijn.
Morgen heeft Leon de hele dag afspraken en ga ik een dag met de kindjes op pad. We hebben er zin in!